містэрыя ў 2-х дзеях
Сцэнаграфія і касцюмы – Алеся Снапок-Сарокіна
Кампазітар – Андрэй Зубрыч
Пластыка – Павел Адамчыкаў
Паэму “Сымон-музыка” называюць скарбніцай беларускай мовы. Яна поўніцца музыкай словаў таленавітага паэта, музыкай, якая ідзе з самых глыбіняў беларускай зямлі. Перадаць гэтую музыку на Купалаўскай сцэне здолеў рэжысёр Мікалай Пінігін у выдатным спектаклі паводле выбітнага твора Якуба Коласа.
Дзіўнаваты пастушок Сымон, на якога нават бацькі лаяцца за чулую душу, больш за надзённую працу цікавіцца музыкай зямлі, ветру, лесу, адчувае ў сабе дар песняра. Пасля смерці дзеда – адзінага, хто разумеў яго і шкадаваў, – Сымон ідзе блукаць па свеце ў пошуках сваёй долі. Усё багацце ягонае – скрыпка, што засталася ад дзеда Курылы. На сваім шляху ён сустракае Жабрака, карчмара Шлёму, Пана, дзеда Данілу, Варажэю, і, нарэшце, свае сапраўднае каханне – Ганну. Па словах Мікалая Пінігіна, Сымон праходзіць усе этапы жыцця творцы – белай вароны сярод людзей, якому ва ўсе часы цяжка жылося, і робіць галоўную справу свайго жыцця – вылечвае музыкай каханую.
Па форме спектакль задуманы рэжысёрам як містэрыя, у якой дзейства каментуецца хорам.